عشق زندگی

از واکسن 18 ماهگی خیلی منو ترسونده بودن ولی واقعیت اینه که 90درصد اتفاقایی که ما ازشون میترسیم هیچوقت رخ نمیده نیکی هم تب نکرد ولی کلی غرغرو شده بود این 2روز همش مثل کوالا به من چسبیده بود جای واکسنش هم قرمز و یه کم متورم شده بود روز 3شنبه که خانم جان و زهرا خاله و مامان اینا اومدن و آش رشته خوردیم جای همه خالی روز 4شنبه هم ظهر مامان هانیه اومد ناهار و پیش ما موند ولی هیچی از مهمونی نفهمیدم بسکه این نیکی بهونه آورد ظهر خوابش میومد و نمیتونست بخوابه هی نق زد گذاشتمش تو ماشین و بردمش گردوندم تو اون زل آفتاب من خوابم گرفت اما نیکی نخوابید اولش هی باباش رو صدا میکرد بعد هم کل داشبورد رو ریخت بیرون و دستمال کاغذی ها رو پاره کرد بعدش بهونه ...

تو فرهنگ لغات شما ننه یا نَ نِ  به چه معناست؟ مامان ؟ مامان بزرگ؟ خانم بزرگ؟ نمیدونم ولی تو فرهنگ لغت نیکی هیچکدوم اینا نیست نَ نِ یعنی آینه به همین سادگی به همین خوشمزگی ...

چقدر عالم بچگی قشنگه وقتی نیم ساعت با چراغ یه کفش سرگرم میشه و هر بار که روشنش میکنه از ذوقش فریاد میکشه و میخواد شادیش رو با بقیه قسمت کنه به اونها هم نشون بده .انتظار داره ما هم به همون اندازه ذوق کنیم ...

به به چه روزی بود امروز صبح که صبحونه نخورد و همش با پتوش دور خونه میچرخید واسش هام و نون و آب برداشتم که بریم دد رفتیم بهداشت و چقدر هم شلوغ بود کلی نی نی از نوزاد گرفته تا دبیرستانی گفتم با اونا بازی میکنه اما مثل اینکه شصتش خبردار شده بود چه خبره. همش میگفت بغلم کن . بعدشم یا نق و گریه یا بهونه نوبت ما شد و طبق معمول وزن کم نیکی سوژه شد اینو بده اونو بده منم میگفتم نمیخوره دوست نداره کم میخوره 9.200 وزن               81س قد              45.5دور سر خوب خدا رو شکر قد و دور سرش طبیعیه بعدش هم 2 تا...

میدونی دَبَ یعنی چی؟ منم نمیدونستم ولی زیاد از زبون نیکی میشنیدم تازه فهمیدم یعنی پتو یه پتو داره که خیلی بهش وابسته است اون شده دَبَ حالا چه ربطی به هم دارند خدا میدونه ...

امروز دایی امید رو دیدیم دایی خیلی با نیکی بازی کرد موقع برگشتن نیکی از دایی جدانمیشد حتی منو پس میزد نیکی با التماس میخواست از دایی جدا نشه و دایی به نیکی التماس میکرد اینطوری نکن نیکی گریه میکرد و دایی بغض کرد من نیکی رو با بغض بغل کردم و تو ماشین نشستم نیکی خودش رو به هر جا میکوبید تا دایی رو به دست بیاره خیلی واسم صحنه ناراحت کننده ای بود خیلی . دلم نمیخواد هیچوقت هیچ بچه ای رو اینجوری ببینم اما به قول دایی باید با این واقعیت تلخ روبرو بشیم که هیچکس موندنی نیست البته نیکی زود ساکت شد ولی اون صحنه ها فک نکنم هیچوقت از ذهنم پاک بشه

henou=هندونه ...

با هم رفتیم بانک  تا من کارهام رو انجام بدم نیکی از فرصت استفاده کافی رو برد. کل بانک رو گشت تمام سوراخ سمبه ها رو  وارسی کرد یه بار هم رفت نزدیک در پشت میله های امنیتی بانک تا یکی خواست بره بیرون در باز شد به طرف نیک و یه کم ترسید ولی بعد که در بسته شد تازه کنجکاوتر شد و متصدی بانک واسه اینکه هواسش رو پرت کنه بهش کیک و شکلات داد . برگشتنی از آب سرد کن بهش آب دادم خوشش اومده بود و هی میخواست دسته اش رو فشار بده که آب بریزه حالا بعد از گذشت یک روز هی میره در کابینت رو باز میکنه لیوان میگیره جلوی گیره کابینت و صدای آب در میاره الکی سر میکشه به من هم تعارف میکنه   ...

بعد از اینهمه واکسن امروز اولین باری بود که دلم نمیخواست ببرمش واسه واکسن نمیدونم شاید چون بزرگتر شده و حس میکنم درد رو بیشتر میفهمه یا من دل نازک شدم یا نیکی شیرین بر شده و من طاقت درد کشیدنش رو ندارم خلاصه که بعد از گذشت 2 روز یهو یادم افتاد که باید بریم واسه واکسن فقط خوشحالیم از این بود که بابابش هم هست و با هم میریم حضر شدشم رفتیم . تو خانه بهداشت چند تا نی نی جلو تر از ما بودن صبر کردیم نوبت ما بشه بعد فهمیدم واکسن 18ماهگی فقط 2شنبه ها زده میشه هم خوشحال بودم و هم ناراحت نیکی رو که داشت تو راهرو بازی میکرد برداشتیم و یه سر رفتیم خونه عزیز . یه ساعتی نشستیم و برگشتیم خونه   ...